Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 557 (not a transcription from the St Gall manuscript).
II 557,1 | de temporibus | ||||||
II 557,2 | tempora coniuncta habent praesentis et praeteriti imperfecti, praeteriti | ||||||
190b40 | 557,2 | book 11 | 4141 | habent: | |||
II 557,3 | perfecti et plusquamperfecti tam participia quam infinita uerba ad | ||||||
190b41 | q | 557,3 | book 11 | 543 | similitudinem: [‘i.e. as they are in the optative’] [analysis] | ||
191a m.s. | a | book 11 | 59 | ||||
II 557,4 | similitudinem optatiuorum. nascitur autem participium praesentis et praeteriti | ||||||
II 557,5 | imperfecti a prima persona praeteriti imperfecti in omni coniugatione. nec | ||||||
191a2 | b | 557,5 | 191a1 | book 11 | 4228 | nec (mirum): [‘i.e. its being from the first person’] [analysis] | |
II 557,6 | mirum, cum prima persona honestior est ceteris. ipsa enim sine illis esse | ||||||
191a2 | 557,6 | book 11 | 4111 4122 | prima: | |||
191a2 | c | 557,6 | book 11 | 423 | caeteris: | ||
191a2 | 557,6 | book 11 | 4122 | caeteris: | |||
II 557,7 | potest, illae autem sine hac esse non possunt, et ea illas sibi coniungere | ||||||
191a3 | d | 557,7 | book 11 | 3232 | ea: | ||
II 557,8 | potest, illae autem minime. ego enim et tu et ille facimus licet dicere, | ||||||
191a4 | e | 557,8 | book 11 | 3232 | illae: | ||
191a4 | f | 557,8 | book 11 | 212 4228 | minime: | ||
191a4 | 557,8 | book 11 | 4141 | enim: | |||
II 557,9 | tu autem et ego facitis uel ego et ille faciunt nemo dicit. Virgilius | ||||||
191a6 | g | 557,9 | book 11 | 52 | virgilius: | ||
II 557,10 | in II Aeneidos: | ||||||
II 557,11 | «diuellimur inde / | ||||||
191a6 | h | 557,11 | 191a2 | book 11 | 543 | devellimur: [‘i.e. a first person here takes other persons to it’] [analysis] | |
II 557,12 | Iphitus et Pelias mecum». | ||||||
II 557,13 | fit autem participium mutatione extremae syllabae supra dicti | ||||||
191a7 | i | 557,13 | book 11 | 4222 | participium: | ||
191a8 | k | 557,13 | book 11 | 3233 | supradicti (temporis): | ||
II 557,14 | temporis et personae, id est bam in ns, ut amabam amans, docebam | ||||||
191a8 | l | 557,14 | book 11 | 4227 | perso[nae]: | ||
II 557,15 | docens, legebam legens, faciebam faciens, muniebam muniens, exceptis | ||||||
II 557,16 | in eo desinentibus quartae coniugationis uerbis, quae contra aliorum | ||||||
II 557,17 | regulam i habent ante bam productam (quam tamen antiqui diphthongum | ||||||
II 557,18 | scribentes transmutationem uocalium factam ostendebant: adeibam, | ||||||
191a13 | m | 557,18 | 191a3 | book 11 | 541 | *transmotatione: [‘the change of e over i, so that it makes ei diphthong’] [analysis] | |
II 557,19 | queibam pro adiebam, quiebam), quod etiam in aliis uerbis saepe solet | ||||||
II 557,20 | fieri, ut polibam pro poliebam, insignibam pro insigniebam. nec | ||||||
II 557,21 | tamen id prohibuit participia ad perfectorum regulam nasci; dicimus enim | ||||||
191a17 | n | 557,21 | 191a4 | book 11 | 3232 | id: [‘i.e. the fact that the long i is in them’] [analysis] | |
191a17 | o | 557,21 | book 11 | 543 | perfectorum: [‘for it is thus that the participles are, as if there were e before -bam in the preterite imperfect’] [analysis] | ||
II 557,22 | iens, adiens, quiens, poliens, insigniens. haec tamen eadem | ||||||
II 557,23 | participia, quae a uerbis in eo desinentibus quartae coniugationis nascuntur, | ||||||
II 557,24 | anomale per obliquos casus pro ie eu habuerunt: iens euntis, quiens | ||||||
II 557,25 | queuntis. futuri uero temporis participia, si sint a uerbis actiuis uel | ||||||
II 557,26 | neutris uel deponentibus, fiunt ab extremo supinorum addita rus: amatu | ||||||
II 557,27 | amaturus, doctu docturus, lectu lecturus, auditu auditurus, statu | ||||||
II 557,28 | staturus, locutu locuturus. a communi quoque uerbo, quod in futuro | ||||||
II 557,29 | tempore duo habet participia, unum quidem actiuum in rus, alterum uero | ||||||