Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. III, p. 32 (not a transcription from the St Gall manuscript).
| III 32,1 | similiter ob loco causalis poni solet coniunctionis (Virgilius in XI: | ||||||
| 215a32 | y | 32,1 | book 14 | 52 | virgilius: | ||
| III 32,2 | «cuius ob auspicium infaustum moresque sinistros»), | ||||||
| III 32,3 | cum in compositione semper praepositionis habeat significationem, ut | ||||||
| 215a34 | z | 32,3 | book 14 | 333 35 | habeat: [‘because’] [analysis] | ||
| III 32,4 | idem in VI: | ||||||
| III 32,5 | «magnas obeuntia terras / | ||||||
| 215a35 | aa | 32,5 | book 14 | 52 | magnas .. etc.: | ||
| III 32,6 | tot maria intraui duce te». | ||||||
| III 32,7 | nec non cum aliis partibus coniuncta simul cum illis loco coniunctionis | ||||||
| 215a36 | bb | 32,7 | book 14 | 4226 | coniuncta: | ||
| III 32,8 | causalis accipitur, ut quamobrem pro quapropter. Cicero in I | ||||||
| III 32,9 | inuectiuarum: «quamobrem, ut saepe iam dixi, discede». | ||||||
| III 32,10 | cum apud Graecos separata praepositio tribus soleat casibus praeponi, | ||||||
| III 32,11 | id est genetiuo, datiuo, accusatiuo, apud nos duobus solis praeponitur, id | ||||||
| III 32,12 | est accusatiuo et ablatiuo, nisi Ἑλληνισμῷ utatur auctoritas, ut Virgilius | ||||||
| 215a42 | cc | 32,12 | 215a12 | book 14 | 215 563 | ellinismo: [‘i.e. name of a figure by which a preposition is joined to a genitive’] [analysis] | |
| 215a42 | dd | 32,12 | book 14 | 221 | +ellinismo: | ||
| 215b1 | a | 32,12 | book 14 | 52 | +virgilius: | ||
| III 32,13 | in III georgicon: | ||||||
| III 32,14 | «et crurum tenus a mento palearia pendent», | ||||||
| III 32,15 | genetiuo est usus secundum Graecos pro ablatiuo, quamuis apud Graecos | ||||||
| 215b3 | b | 32,15 | book 14 | 4221 | (est) usus: | ||
| 215b3 | c | 32,15 | 215b1 | book 14 | 211 | (secundum) graecos: [‘after the likeness of the Greeks’] [analysis] | |
| III 32,16 | τὸ ἄχρις, quod est tenus, non praepositio, sed aduerbium esse | ||||||
| III 32,17 | ostenditur; itaque apud nos quoque raro praeponitur. idem in II georgicon: | ||||||
| III 32,18 | «hactenus aruorum cultus et sidera caeli». | ||||||
| 215b5 | d | 32,18 | book 14 | 52 | +hactenus .. etc.: | ||
| III 32,19 | idem in II Aeneidos: | ||||||
| 215b6 | e | 32,19 | book 14 | 52 | +idem: | ||
| 215b6 | 32,19 | book 14 | 58 | ||||
| III 32,20 | «capulo tenus abdidit ensem». | ||||||
| III 32,21 | nominatiuo uero per compositionem addita praepositio per omnes manet et | ||||||
| III 32,22 | obliquos casus. ideo autem nominatiui per appositionem non recipiunt | ||||||
| 215b9 | 32,22 | book 14 | 4141 | ideo: | |||
| III 32,23 | praepositiones, quia per intransitiuam dicuntur elocutionem, id est non | ||||||
| III 32,24 | transeuntem ab alia ad aliam personam, ut percurrit homo excelsus; ecce, | ||||||
| 215b12 | f | 32,24 | book 14 | 423 | alia: | ||
| III 32,25 | quia nominatiui sunt, nullam habent transitionem. accusatiuus uero et | ||||||
| III 32,26 | ablatiuus, cum transitiui sunt, recipiunt separatas praepositiones: separatae | ||||||
| 215b16 | g | 32,26 | 215b2 | book 14 | 543 | [sepa]ratae: [‘in apposition’] [analysis] | |
| III 32,27 | enim eae semper transitionem significant. itaque uerba quoque, quia | ||||||
| 215b16 | h | 32,27 | book 14 | 3232 | eae: | ||
| 215b16 | 32,27 | book 14 | 4141 | itaque: | |||
| III 32,28 | semper adiuncta sunt quantum ad intellectum uel nominatiuo uel uocatiuo et | ||||||
| III 32,29 | carent casibus, iure non possunt per appositionem adiungi praepositioni; | ||||||
| III 32,30 | nihil enim carens casu per se transitiuum potest esse. | ||||||
| 215b20 | 32,30 | book 14 | 4111 4123 | *nihil: | |||
| 215b20 | 32,30 | book 14 | 4123 | (per) se: | |||