Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 510 (not a transcription from the St Gall manuscript).
The gloss you selected is highlighted in yellow.
| II 510,1 | Caelius in I: «qui cum is ita foedus icistis». Lucretius tamen | ||||||
| II 510,2 | etiam in praesenti producit paenultimam: | ||||||
| II 510,3 | «exim corpus propellit et īcit». | ||||||
| 178a5 | 510,3 | book 10 | 12 | ícit | |||
| II 510,4 | supina in ci quidem terminantium praeteritum i in tum conuertunt: | ||||||
| 178a6 | a | 510,4 | book 10 | 3115 | *preterito: | ||
| 178a6 | 510,4 | book 10 | 111[?] | í | |||
| II 510,5 | uici uictum, conuici conuictum. eandem seruat regulam etiam liqui | ||||||
| 178a6 | 510,5 | book 10 | 12 | víci | |||
| II 510,6 | lictum et ex eo composita, reliqui relictum, deliqui delictum. nec | ||||||
| 178a8 | b | 510,6 | book 10 | 4228 | et: | ||
| 178a9 | 510,6 | book 10 | 4141 | nec: | |||
| II 510,7 | mirum, cum post q u posita uim literae amittat, in ci desinentium | ||||||
| II 510,8 | regulam sequi. quae uero in ui syllabam proferunt praeteritum perfectum, | ||||||
| 178a10 | c | 510,8 | book 10 | 4224 | sequi: | ||
| II 510,9 | mutant eam in tum et faciunt supinum, requieui requietum (unde | ||||||
| II 510,10 | participium futuri fit requieturus. Cicero contra Metellum: «nisi eorum | ||||||
| II 510,11 | exitio non requieturam»), cresco creui cretum, ascisco asciui | ||||||
| 178a13 | 510,11 | book 10 | 4122 | ascisco: | |||
| II 510,12 | ascitum, descisco desciui descitum. Liuius in XXVI ab urbe condita: | ||||||
| II 510,13 | «descitum ab Romanis» (et notandum, quod ab inchoatiuo scisco | ||||||
| 178a15 | 510,13 | book 10 | 4141 4112 | quod: | |||
| II 510,14 | composita primitiui, id est scio, habuerunt praeteritum, secundum rectam | ||||||
| II 510,15 | uero proportionem debent eorum quoque perfecta ab ascio et descio | ||||||
| 178a17 | d | 510,15 | 178a1 | book 10 | 25 543 | *ascio: [‘i.e. compounds from scio’] [analysis] | |
| II 510,16 | esse), nosco noui notum (similiter ex eo composita: ignosco ignoui | ||||||
| 178a17 | 510,16 | book 10 | 4122 | nosco: | |||
| II 510,17 | ignotum. Terentius in adelphis: | ||||||
| II 510,18 | «ignotum est, tacitum est, creditum est», | ||||||
| II 510,19 | unde et participium futuri ignoturus. Cicero in Catone (maiore): | ||||||
| 178a19 | 510,19 | book 10 | 4145 | et: | |||
| II 510,20 | «ignoturum alteri, quod patrem, alteri, quod tutorem | ||||||
| II 510,21 | secutus esset». Cato in V originum: «quod eorum nemo quisquam | ||||||
| II 510,22 | quicquam mihi ignoturus est»; quidam tamen contra regulam a | ||||||
| 178a22 | 510,22seq. | book 10 | 58 | ||||
| II 510,23 | praesenti tempore hoc deriuatum protulerunt, ignosco ignosciturum. Piso | ||||||