Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. III, p. 15 (not a transcription from the St Gall manuscript).
The gloss you selected is highlighted in yellow.
III 15,1 | pro ἐμαυτόν. sui quoque tam ἑαυτοῦ quam οὗ significat, quod semper | ||||||
III 15,2 | est relatiuum. nec mirum, cum hoc quoque apud Homerum inueniatur | ||||||
III 15,3 | saepe simplex pro composito, ut: | ||||||
III 15,4 | «πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα», | ||||||
III 15,5 | id est ante se fugientem, αὐτοῦ pro ἑαυτοῦ dixit. | ||||||
III 15,6 | nominatiuum autem ideo non habet hoc pronomen (id est sui sibi | ||||||
III 15,7 | se a se) quia necesse est, quando τὸ ἑαυτοῦ significat tam actionem | ||||||
209a8 | b | 15,7 | 209a1 | book 13 | 541 | tam (actionem .. etc.): [‘not that the action or the passion is in sui or in its oblique cases, but through it action or passion is ascribed to some one’] [analysis] | |
III 15,8 | quam passionem, in eadem intellegi persona. non aliter igitur potest | ||||||
209a9 | c | 15,8 | 209a2 | book 13 | 3232 | (in) eadem: [‘in sui with its cases’] [analysis] | |
209a9 | d | 15,8 | 209a3 | book 13 | 543 | potest: [‘i.e. that cannot be in the nominative’] [analysis] | |
III 15,9 | proferri is, in quem aliquid agitur, nisi per obliquos casus. euenit enim, ut | ||||||
209a9 | e | 15,9 | 209a4 | book 13 | 211 321 | is: [‘i.e. that’] [analysis] | |
209a10 | f | 15,9 | book 13 | 4222 | casus: | ||
III 15,10 | a nominatiuis actus proficiscentes ad obliquos siue in transitione | ||||||
III 15,11 | personarum intellegantur siue in una eademque persona. in transitione, ut | ||||||
III 15,12 | Aristophanes Aristarchum docuit, ego te honoraui, tu mihi dixisti, et per sola | ||||||
209a14 | 15,12 | book 13 | 111[?] | tú | |||
III 15,13 | quoque uerba nominatiuus intellegitur et transit rursus ad obliquos, dedi | ||||||
III 15,14 | tibi, honoraui te. in una quoque eademque persona hoc idem fit, ut | ||||||
III 15,15 | Phemius se docuit, docendi enim transitio non ad alteram fit personam, | ||||||
III 15,16 | sed ad ipsum Phemium reciprocatur, Aiax se interfecit, rursum enim | ||||||
209a20 | g | 15,16 | book 13 | 212 | reciprocatur: | ||
III 15,17 | interfecit ad ipsum Aiacem reciprocatur. huiuscemodi igitur structuris | ||||||
209a21 | h | 15,17 | 209ab5 | book 13 | 421 | [inter]fecit: [‘i.e. that which is interfecit’] [analysis] | |
III 15,18 | primitiuorum pronominum cum uerbis accidit, una eademque uoce et | ||||||
III 15,19 | transitiuam demonstrare personam et reciprocam. unde Homerus quoque, | ||||||
III 15,20 | antiquitatis auctor, in simplicibus semper pronominibus et intransitiuas | ||||||
III 15,21 | ponit, ut dictum est, personas et transitiuas, ut | ||||||
III 15,22 | «ἐμὲ λύσομαι» | ||||||
III 15,23 | pro ἐμαυτόν, unus enim et idem loquitur; ἐμέ autem ἔγνω transitiue: alter | ||||||
III 15,24 | enim cognouit et alter est cognitus. postea iuniores addiderunt composita | ||||||
III 15,25 | pronomina, quae intransitiuas significarent personas, simplicibus uero usi | ||||||
III 15,26 | sunt transitiuis. itaque αὐτοπαθεῖς compositas, id est ipsas agentes | ||||||
III 15,27 | easdemque patientes dixerunt, illas uero, hoc est simplices, ἀλλοπαθεῖς, hoc | ||||||
209a33 | 15,27 | book 13 | 53 | illas vero .. etc.: | |||
III 15,28 | est in alias passionem facientes nominauerunt. iure igitur nos, qui in | ||||||