Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 475 (not a transcription from the St Gall manuscript).
II 475,1 | compositum adiūtum. au quoque unum: lautum, quamuis uetustissimi etiam | ||||||
II 475,2 | lauatum solebant dicere. unde Terentius in eunucho: | ||||||
II 475,3 | «abeunt lauatum, perstrepunt», | ||||||
II 475,4 | pro lautum, et Ouidius in III fastorum: | ||||||
II 475,5 | «Siluia Vestalis (quid enim uetat inde moueri?) / | ||||||
II 475,6 | sacra lauaturas mane petebat aquas». | ||||||
II 475,7 | potum quoque pro potatum. Virgilius in bucolico: | ||||||
II 475,8 | «et potum pastas age, Tityre, et inter agendum». | ||||||
169b31 | f | 475,8 | book 9 | 52 | et potum .. etc.: | ||
II 475,9 | Terentius autem in Phormione perfecte protulit: | ||||||
II 475,10 | «nam potaturus † apud me est». | ||||||
II 475,11 | Virgilius in bucolico: | ||||||
169b33 | g | 475,11 | book 9 | 52 | virgilius: | ||
II 475,12 | «huc ipsi potum uenient per prata iuuenci». | ||||||
II 475,13 | idem in georgicon IIII: | ||||||
169b34 | h | 475,13 | book 9 | 52 | idem: | ||
II 475,14 | «quoque modo potis gauderent intiba † fibris». | ||||||
169b34 | i | 475,14 | 169b1 | book 9 | 214 | intiba: [‘i.e. the tips of the earth (=the endives (?))’] [analysis] | |
169b34 | 475,14 | book 9 | 58 | ||||
II 475,15 | Lucanus in V: | ||||||
II 475,16 | «Strymona sic gelidum bruma pellente relinquunt / | ||||||
II 475,17 | poturae te, Nile, grues». | ||||||
II 475,18 | sciendum autem, quod in um desinens supinum accepto uerbo | ||||||
II 475,19 | infinito, quod est ire, facit infinitum futuri, ut oratum ire, domitum | ||||||
II 475,20 | ire, lautum ire uel lauatum ire, statum ire. frequenter tamen | ||||||
II 475,21 | antiquissimi neutro participio futuri addebant esse et infinitum futuri | ||||||
II 475,22 | significabant, oraturum esse pro oratum ire dicentes et facturum esse pro | ||||||
II 475,23 | factum ire. Cato in V originum: «illi polliciti sese facturum | ||||||
169b42 | 475,23 | book 9 | 12 | sésé | |||
II 475,24 | omnia», per ellipsin esse pro factum ire, quod Graeci dicunt ποιήσειν, | ||||||
169b43 | k | 475,24 | 169b2 | book 9 | 211 | per ellipsin esse: [‘i.e. through ellipsis of esse’] [analysis] | |
170a m.s. | a | 172 | book 9 | 59 | [‘little easter’] [analysis] | ||
II 475,25 | quod est infinitum futuri. Lucilius in XVII ad Penelopam | ||||||
II 475,26 | conuersus: | ||||||