Grammatici Latini III, p. 102: Priscian, book 16 (De coniunctione)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. The gloss you selected is highlighted in yellow. (See introduction for further notes.)
| III 102,1 | difficile et mirum, Rhodio quod Pitholeonti / | ||||||
| III 102,2 | contigit». | ||||||
| III 102,3 | Terentius in Andria: | ||||||
| III 102,4 | «† nuncine demum istud uerbum in te incidit». | ||||||
| 235b33 | w | 102,4 | book 16 | 543 | +[neci]ne: | ||
| III 102,5 | hic enim ne coniunctio nec interrogatiua nec dubitatiua, sed confirmatiua | ||||||
| III 102,6 | est. Virgilius in X: | ||||||
| 235b35 | x | 102,6 | book 16 | 52 | virgilius: | ||
| 236a m.s. | a | book 16 | 59 | ||||
| III 102,7 | «tantane me tenuit uiuendi, nate, uoluptas, / | ||||||
| III 102,8 | ut pro me hostili paterer succumbere dextra?» | ||||||
| III 102,9 | est enim pro etiam. sola haec apostrophum accipit apud Latinos. necne | ||||||
| III 102,10 | quoque pro an non accipitur, ut sit sensus in morte necne, prodest | ||||||
| III 102,11 | recte uiuere. | ||||||
| III 102,12 | completiuae sunt uero, autem, quidem, equidem, quoque, enim, | ||||||
| III 102,13 | nam, namque, et fere quaecumque coniunctiones ornatus causa uel metri | ||||||
| III 102,14 | nulla significationis necessitate ponuntur, hoc nomine nuncupantur. omnes | ||||||
| III 102,15 | tamen hae inter alias species inueniuntur, ut si dicam Aeneas uero et pius | ||||||
| III 102,16 | et fortis fuit, completiua est, quia et si tollatur uero, significatio integra | ||||||
| III 102,17 | manet; sin autem dicam Aeneas quidem pius fuit, Vlixes uero astutus, | ||||||
| III 102,18 | pro copulatiua accipitur, quia utriusque rei simul sententiam significat cum | ||||||
| 236a5 | 102,18 | book 16 | 111[?] | híc (pro) | |||
| III 102,19 | substantia. potest tamen et distributiua dici, quia distribuit diuersas res | ||||||
| 236a6 | b | 102,19 | book 16 | 543 | +substantia: | ||
| III 102,20 | diuersis personis. completiuam esse, etiam Sallustius ostendit in | ||||||
| III 102,21 | Catilinario: «uerum enim uero is demum mihi uiuere et frui anima | ||||||
| 236a8 | 102,21 | book 16 | 58 | ||||
| III 102,22 | uidetur»; hic enim ornatus causa uero adiuncta est, quamuis possit etiam | ||||||
| III 102,23 | approbatiua esse. similiter Virgilius in XII: | ||||||
| III 102,24 | «equidem merui nec deprecor, inquit». | ||||||
| 236a11 | c | 102,24 | book 16 | 52 | equidem .. etc.: | ||
| III 102,25 | poterat sensus etiam sine equidem stare, si dixisset ego merui nec | ||||||
| III 102,26 | deprecor, sed siue metri causa siue ornatus addidit equidem. unde nec | ||||||
| III 102,27 | intulit autem uel uero subiunctiua eius uel tamen, quae ipsa quoque | ||||||