Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 505 (not a transcription from the St Gall manuscript).
| II 505,1 | innui innūtum, argui argūtum, unde et participium argutus (id est | ||||||
| II 505,2 | conuictus. Plautus in Pseudulo: | ||||||
| II 505,3 | «argutus malorum facinorum») | ||||||
| II 505,4 | et futurum arguturus et deriuatiuum ex hoc uerbum argutor argutaris. | ||||||
| 176b18 | d | 505,4 | book 10 | 335[?] | argutor: | ||
| II 505,5 | inuenitur tamen in usu etiam arguiturus pro arguturus. Sallustius | ||||||
| II 505,6 | in II historiarum: «quod aduersum multi ex Bithynia | ||||||
| II 505,7 | uolentes adcurrere, falsum filium arguituri». [Plautus iterum in | ||||||
| 176b21 | 505,7 | book 10 | 112[?] | argúituri | |||
| II 505,8 | Pseudulo de sycophanta: | ||||||
| II 505,9 | «ecquid argutus † es?» | ||||||
| II 505,10 | pro conuictus]. excipitur rŭtum uel ruitum, quod u corripuit uel quod | ||||||
| 176b22 | e | 505,10 | book 10 | 35 | quod: [‘because’] [analysis] | ||
| II 505,11 | i seruauit; nam secundum futuri participium, id est ruiturus, debet | ||||||
| II 505,12 | ruitum esse (Lucanus in IIII: | ||||||
| II 505,13 | «ruituraque semper / | ||||||
| II 505,14 | stat mirum moles»), | ||||||
| II 505,15 | secundum praeteritum uero debet rŭtum dici paenultima correpta. | ||||||
| 176b25 | f | 505,15 | book 10 | 52 | virgilius: | ||
| II 505,16 | Virgilius in XI: | ||||||
| II 505,17 | «nec mihi cum Teucris ullum post erŭta bellum / | ||||||
| II 505,18 | Pergama». | ||||||
| II 505,19 | et uidetur hoc per syncopam i uocalis in praeterito prolatum, erutus pro | ||||||
| II 505,20 | eruitus, ideoque tempus perfecti simplex, quod habuit u ante i, seruasse. | ||||||
| 176b27 | 505,20 | book 10 | 12 | eruítus | |||
| 176b28 | g | 505,20 | book 10 | 543 | simplicis: | ||
| 176b28 | h | 505,20 | 176b2 | book 10 | 541 | quod: [‘i.e. the short which was in rŭitus, is preserved in rŭtus’] [analysis] | |
| II 505,21 | a spuo et metuo et pluo secundum analogiam sputum et metutum | ||||||
| II 505,22 | uel metuitum et plutum a pluui, uelut adiutum ab adiuui, debent | ||||||
| 176b30 | i | 505,22 | book 10 | 543 | adiutum: [‘i.e. ui in tum in these also’] [analysis] | ||
| II 505,23 | facere, sed in usu ea non inueni. alia uero supra dictae terminationis uerba | ||||||
| II 505,24 | extremam syllabam praeteriti in ctum conuertunt, ut struxi structum, | ||||||
| II 505,25 | unxi unctum, liqui lictum; excipitur fluxum, ut iam supra dictum est. | ||||||
| II 505,26 | deponentia in quor mutant eam in cu et assumentia tum faciunt | ||||||