Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 266 (not a transcription from the St Gall manuscript).
| II 266,1 | ut in pronomine docebimus, tamen pronominum sequuntur declinationem | ||||||
| 109b15 | 266,1 | book 6 | 4111 | pronominum: | |||
| II 266,2 | illorum, quae in ius terminant genetiuum, quamquam inueniantur apud | ||||||
| II 266,3 | ueteres et nominum modo declinata, id est genetiuum in i et datiuum in o | ||||||
| II 266,4 | desinentia, nec solum haec, sed omnia, quae simili declinatione | ||||||
| 109b20 | b | 266,4 | book 6 | 541 | proferuntur: | ||
| II 266,5 | proferuntur, sicut iam in superioribus ostendimus. Titinius in barbato: | ||||||
| 109b21 | 266,5seq. | book 6 | 58?[?] | ||||
| II 266,6 | «quod quidem pol mulier dicet, / | ||||||
| II 266,7 | namque uni collegi sumus», | ||||||
| 109b22 | 266,7 | book 6 | 4144 | uni: | |||
| II 266,8 | uni pro unius. Afranius in suspecta: | ||||||
| 109b22 | c | 266,8 | book 6 | 42210[?] | uni: | ||
| II 266,9 | «adeo ut te satias caperet toti familiae», | ||||||
| II 266,10 | pro totius. Cato in I originum: «nam de omni Tusculana | ||||||
| II 266,11 | ciuitate soli Lucii Mamilii beneficium gratum fuit», soli pro solius. | ||||||
| 109b27 | d | 266,11 | book 6 | 42210[?] | soli (pro): | ||
| II 266,12 | idem: «qui tantisper nulli rei sies, dum nil agas», nulli pro | ||||||
| 109b28 | e | 266,12 | book 6 | 42210[?] | nulli (pro): | ||
| II 266,13 | nullius. Plautus in Truculento: | ||||||
| II 266,14 | «quasi uero corpori reliqueris / | ||||||
| II 266,15 | † potestatem coloris ulli capiendi, mala», | ||||||
| II 266,16 | ulli pro ullius. alius quoque tam huius alîus paenultima circumflexa | ||||||
| 109b31 | f | 266,16 | book 6 | 42210[?] | ulli: | ||
| II 266,17 | quam alii genetiuus inuenitur apud ueteres. Caelius in V: «nullius | ||||||
| II 266,18 | alii rei nisi amicitiae eorum causa», alii pro alius dixit. | ||||||
| II 266,19 | Caesar in Anticatone priore: «uno enim excepto, quem alius | ||||||
| II 266,20 | modi atque omnis natura finxit, suos quisque habet caros». | ||||||
| II 266,21 | M(arcus) Cato in censura de uestitu et uehiculis: «nam periniurium | ||||||
| II 266,22 | siet, cum mihi ob eos mores, quos prius habui, honos detur, | ||||||
| II 266,23 | ubi datus est, tum uti eos mutem atque alii modi sim». G(aius) | ||||||
| II 266,24 | Licinius in II: «peruersum esse alii modi postulare» . | ||||||