Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. III, p. 102 (not a transcription from the St Gall manuscript).
III 102,1 | difficile et mirum, Rhodio quod Pitholeonti / | ||||||
III 102,2 | contigit». | ||||||
III 102,3 | Terentius in Andria: | ||||||
III 102,4 | «† nuncine demum istud uerbum in te incidit». | ||||||
235b33 | w | 102,4 | book 16 | 543 | +[neci]ne: | ||
III 102,5 | hic enim ne coniunctio nec interrogatiua nec dubitatiua, sed confirmatiua | ||||||
III 102,6 | est. Virgilius in X: | ||||||
235b35 | x | 102,6 | book 16 | 52 | virgilius: | ||
236a m.s. | a | book 16 | 59 | ||||
III 102,7 | «tantane me tenuit uiuendi, nate, uoluptas, / | ||||||
III 102,8 | ut pro me hostili paterer succumbere dextra?» | ||||||
III 102,9 | est enim pro etiam. sola haec apostrophum accipit apud Latinos. necne | ||||||
III 102,10 | quoque pro an non accipitur, ut sit sensus in morte necne, prodest | ||||||
III 102,11 | recte uiuere. | ||||||
III 102,12 | completiuae sunt uero, autem, quidem, equidem, quoque, enim, | ||||||
III 102,13 | nam, namque, et fere quaecumque coniunctiones ornatus causa uel metri | ||||||
III 102,14 | nulla significationis necessitate ponuntur, hoc nomine nuncupantur. omnes | ||||||
III 102,15 | tamen hae inter alias species inueniuntur, ut si dicam Aeneas uero et pius | ||||||
III 102,16 | et fortis fuit, completiua est, quia et si tollatur uero, significatio integra | ||||||
III 102,17 | manet; sin autem dicam Aeneas quidem pius fuit, Vlixes uero astutus, | ||||||
III 102,18 | pro copulatiua accipitur, quia utriusque rei simul sententiam significat cum | ||||||
236a5 | 102,18 | book 16 | 111[?] | híc (pro) | |||
III 102,19 | substantia. potest tamen et distributiua dici, quia distribuit diuersas res | ||||||
236a6 | b | 102,19 | book 16 | 543 | +substantia: | ||
III 102,20 | diuersis personis. completiuam esse, etiam Sallustius ostendit in | ||||||
III 102,21 | Catilinario: «uerum enim uero is demum mihi uiuere et frui anima | ||||||
236a8 | 102,21 | book 16 | 58 | ||||
III 102,22 | uidetur»; hic enim ornatus causa uero adiuncta est, quamuis possit etiam | ||||||
III 102,23 | approbatiua esse. similiter Virgilius in XII: | ||||||
III 102,24 | «equidem merui nec deprecor, inquit». | ||||||
236a11 | c | 102,24 | book 16 | 52 | equidem .. etc.: | ||
III 102,25 | poterat sensus etiam sine equidem stare, si dixisset ego merui nec | ||||||
III 102,26 | deprecor, sed siue metri causa siue ornatus addidit equidem. unde nec | ||||||
III 102,27 | intulit autem uel uero subiunctiua eius uel tamen, quae ipsa quoque | ||||||