Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 337 (not a transcription from the St Gall manuscript).
The gloss you selected is highlighted in yellow.
II 337,1 | «siti atque exterritus aestu». | ||||||
129a19 | n | 337,1 | book 7 | 52 | asperque siti ..: | ||
II 337,2 | idem in VI: | ||||||
II 337,3 | «saeuumque securi / | ||||||
129a20 | o | 337,3 | book 7 | 52 | +[sae]vumque ..: | ||
II 337,4 | aspice Torquatum et referentem signa Camillum». | ||||||
II 337,5 | Cato in epistula ad filium: «ex dolore, ex febri, ex siti, ex | ||||||
II 337,6 | medicamentis bibendis». non tamen conuertitur regula: non enim in e | ||||||
129a23 | 337,6 | book 7 | 4142 | convertitur: | |||
129a23 | p | 337,6 | 129a1 | book 7 | 543 | convertitur: [‘i.e. necessary is an ablative in ī and in e from the accusative which ends in em and in im. Unnecessary, however, is an accusative in im and in em from every ablative that ends in ī and in e’] [analysis] | |
II 337,7 | et in i desinentia etiam accusatiuum omni modo in em et in im | ||||||
II 337,8 | terminant. | ||||||
II 337,9 | in as quoque terminantia, quando sunt gentilia, ablatiuum in i | ||||||
II 337,10 | proferunt: Arpinas ab Arpinati, Capenas a Capenati. et rationabiliter; | ||||||
II 337,11 | ueteres enim huiuscemodi nomina in is proferebant, hic et haec | ||||||
II 337,12 | Arpinatis dicentes, unde neutrum hoc Arpinate. docuimus autem, quod | ||||||
129a29 | 337,12 | book 7 | 58 | ||||
II 337,13 | omnia, ex quibus neutra transfigurantur in e exeuntia, per i faciunt | ||||||
II 337,14 | ablatiuos, ut hic et haec regalis et hoc regale ab hoc et ab hac | ||||||
II 337,15 | regali; sic ergo hic et haec Capenatis et hoc Capenate ab hoc et | ||||||
II 337,16 | ab hac Capenati. nec mirum declinationem perfecti seruari in his, cum | ||||||
II 337,17 | etiam accentum soleamus seruare, quamuis a in finali sit syllaba, quae in | ||||||
129a36 | 337,17 | book 7 | 4121 | a: | |||
II 337,18 | perfectis erat paenultima: Capenâs, Arpinâs, Ardeâs. quod autem | ||||||
II 337,19 | per syncopam haec proferuntur, uetustissimorum usus comprobat. Cato in | ||||||
II 337,20 | I originum: «sed lucus Capenatis». idem in eodem: «si quis | ||||||
II 337,21 | mortuus est Arpinatis, eius heredem sacra non secuntur». idem | ||||||
II 337,22 | in eodem: «populus communiter Tusculanus, Aricinus, | ||||||
II 337,23 | Lanuuinus, Laurens, Coranus, Tiburtis, Pometinus, Ardeatis». idem | ||||||
II 337,24 | in oratione, qua suasit in senatu Samnitis dixit pro Samnis: | ||||||
II 337,25 | «accessit ager, quem priuatim habent Gallicus, Samnitis, | ||||||
II 337,26 | Apulus, Bruttius». Laurentis etiam pro Laurens dicebant. Ennius in | ||||||
II 337,27 | annalibus: | ||||||