Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. III, p. 119 (not a transcription from the St Gall manuscript).
The gloss you selected is highlighted in yellow.
III 119,1 | feci. in quo nominatiuus maxime ualet, cum additur uerbo, ut ego | ||||||
241a29 | d | 119,1 | book 17 | 3223 | (in) quo: | ||
III 119,2 | facio hoc, tu facis illud. cum enim per se facio primam personam | ||||||
III 119,3 | ostendat et habeat in se uim nominatiui absolutam, additio pronominis | ||||||
241a32 | e | 119,3 | book 17 | 4227 | pronominis: | ||
III 119,4 | discretionem aliquam desiderat alterius personae, ut ego lego, tu | ||||||
III 119,5 | scribis. Terentius in Andria: | ||||||
241a33 | f | 119,5 | book 17 | 543 | andria: | ||
III 119,6 | «uos istaec intro auferte, abite. Sosia, / | ||||||
III 119,7 | adesdum». | ||||||
III 119,8 | idem in adelphis: | ||||||
III 119,9 | «ego † ibo intro, ut quae opus sunt parentur; tu fac, | ||||||
III 119,10 | ut dixi». | ||||||
III 119,11 | tamen etiam adiunctionem alterius recipit, ut ostendimus, personae, ut | ||||||
241a35 | g | 119,11 | book 17 | 4221 | recipit: | ||
III 119,12 | ego et tu facimus. participium etiam oportune post uerbum ponitur, ex | ||||||
III 119,13 | quo et nascitur, sicut de uerbo tractantes ostendimus, quod necessario | ||||||
III 119,14 | translationes uerborum fiebant in casuales figuras cum generibus, quae eis | ||||||
III 119,15 | accidunt, cum uerba non possent consequentiam sui praesentare, ut etiam | ||||||
III 119,16 | per obliquos casus adiungi possent et sine coniunctione consociari, ut | ||||||
III 119,17 | me legente proficio pro lego et proficio. manifestum autem, quod | ||||||
III 119,18 | ipsius quoque positio nominationis, qua participium nominatum est, non | ||||||
III 119,19 | bene seruaretur, nisi post nomen et uerbum poneretur participium, cum | ||||||
III 119,20 | ex eis utrisque per confirmationem pendens ea pars accipiebatur, quomodo | ||||||
241b5 | a | 119,20 | book 17 | 541 | quomodo: | ||
III 119,21 | post masculinum et femininum eorum abnegatiuum neutrum. nisi enim | ||||||
III 119,22 | praepositarum partium patiamur priorem positionem, reliquum est, ut | ||||||
241b7 | b | 119,22 | book 17 | 212 | +reliquum (est): | ||
III 119,23 | nec participium uocare possimus neque tamen neutrum, quoniam | ||||||
241b8 | c | 119,23 | book 17 | 541 | tamen: | ||
III 119,24 | duorum praepositorum generum fit abnegatiuum. participium quoque necesse | ||||||
III 119,25 | est ex quibusdam praepositis partem capiens constare, sed neque aliam | ||||||
241b10 | d | 119,25 | book 17 | 4226 | constare: | ||
III 119,26 | recte interponimus partem, id est pronomen uel aduerbium uel | ||||||
III 119,27 | coniunctionem uel aliam aliquam, cum nullam ex earum proprietate partem capiat | ||||||
III 119,28 | participium. post participium Graeci articulum ponunt, quem nos, sicut | ||||||