Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 114 (not a transcription from the St Gall manuscript).
II 114,1 | «ne quae hic agimus erus † perspiciet fieri, mea | ||||||
II 114,2 | Planesium; / | ||||||
II 114,3 | mane, suffundam aquulam». | ||||||
II 114,4 | similiter anima animula, similiter equa equula (Plautus in | ||||||
49b4 | c | 114,4 | 49b3 | book 3 | 211 | equa: [‘mare’] [analysis] | |
49b4 | d | 114,4 | 49b4 | book 3 | 211 | equla: [‘small mare’] [analysis] | |
49b4 | e | 114,4 | book 3 | 566[?] | +cistel[laria]: | ||
II 114,5 | cistellaria: | ||||||
II 114,6 | «adhinnire equulam possum ego hanc, si detur sola soli»), | ||||||
II 114,7 | arca arcula, mensa mensula. Plautus in mostellaria: | ||||||
II 114,8 | «cedo † mihi speculum et cum ornamentis arculam». | ||||||
II 114,9 | idem in eadem: | ||||||
II 114,10 | «age accumbe igitur; cedo aquam manibus, puere, | ||||||
II 114,11 | appone hic mensulam». | ||||||
II 114,12 | in ulum: primum primulum, tantum tantulum. et haec tamen et in | ||||||
49b10 | f | 114,12 | book 3 | 3232 | haec: | ||
II 114,13 | olus desinentia una syllaba uincunt sua primitiua. | ||||||
II 114,14 | in ster et cio et leus satis pauca in usu inueniuntur [diminutiua] | ||||||
II 114,15 | et fere haec: Antonius Antoniaster, surdus surdaster (Cicero in | ||||||
II 114,16 | Tusculanarum V: «erat surdaster M(arcus) Crassus»), parasitus parasitaster, | ||||||
49b15 | g | 114,16 | 49b5 | book 3 | 211 | parasitus: [‘buffoon’] [analysis] | |
49b15 | h | 114,16 | book 3 | 212 | +parasi[taster]: | ||
II 114,17 | catulus catulaster, homo homuncio, senex senecio (Afranius in | ||||||
49b16 | i | 114,17 | 49b6 | book 3 | 211 | senex: [‘old person’] [analysis] | |
49b17 | k | 114,17 | 49b7 | book 3 | 211 | [se]nicio: [‘little old man’] [analysis] | |
49b17 | l | 114,17 | book 3 | 566[?] | +afranius: | ||
II 114,18 | prodito: | ||||||
49b17 | m | 114,18 | book 3 | 566[?] | +prodito: | ||
II 114,19 | «tu senecionem hunc satis est si seruas, anus»). | ||||||
II 114,20 | [in leus:] equus equuleus (Cicero in Verrem de signis: | ||||||
49b18 | n | 114,20 | book 3 | 214 | +equuleus: | ||
II 114,21 | «equuleos argenteos nobiles, quique maximi fuerant, aufert»), | ||||||
II 114,22 | [haec] acus [hic] aculeus, oculus oculeus. | ||||||