Text of Priscian from Hertz ed., Grammatici Latini, vol. II, p. 353 (not a transcription from the St Gall manuscript).
II 353,1 | hac aede aedium, haec caedes [huius caedis] a caede caedium, nisi haec | ||||||
II 353,2 | etiam per syncopam i proferantur. frequentius tamen in es terminantia | ||||||
II 353,3 | absque i inueniuntur, ut uatum pro uatium (Virgilius in IIII: | ||||||
133a19 | a | 353,3 | book 7 | 52 | virgilius: | ||
II 353,4 | «multaque praeterea uatum praedicta priorum». | ||||||
II 353,5 | Cicero pro Sestio: «uestrarum sedum templorumque causa»), | ||||||
II 353,6 | mensum quoque pro mensium. Ouidius in VIII metamorphoseon: | ||||||
II 353,7 | «et quos sustinui bis mensum quinque labores». | ||||||
II 353,8 | excipiuntur iuuenis a iuuene iuuenum, canis a cane canum, panis a | ||||||
II 353,9 | pane panum; carent enim i paenultima semper. | ||||||
II 353,10 | in as quoque Latina mutant e ablatiui in i et assumunt um: a | ||||||
II 353,11 | ciuitate ciuitatium, a probitate probitatium. in his tamen frequenter | ||||||
II 353,12 | solet fieri concisio i in genetiuo plurali, a ciuitate ciuitatium et | ||||||
II 353,13 | ciuitatum, a probitate probitatium et probitatum. | ||||||
II 353,14 | reperiuntur praeterea absque i facientia genetiuum pluralem, quamuis | ||||||
II 353,15 | ablatiuum et in e et in i proferant, in us et in il et in or trium | ||||||
II 353,16 | generum et in ex desinentia, quando sunt communis generis, ut hic | ||||||
II 353,17 | et haec et hoc uetus a uetere uel ueteri ueterum (Virgilius in V: | ||||||
133a36 | b | 353,17 | book 7 | 52 | virgilius: | ||
II 353,18 | «ueterum non inmemor ille parentum»), | ||||||
II 353,19 | uigil ab hoc et ab hac uigile uel uigili horum et harum uigilum. | ||||||
II 353,20 | Iuuenalis in V: | ||||||
II 353,21 | «praeterea lateris uigili cum febre dolorem». | ||||||
II 353,22 | Virgilius in VIIII: | ||||||
II 353,23 | «† praeterea uigilum excubiis obsidere portas». | ||||||
133b1 | a | 353,23 | book 7 | 52 | praeterea .. etc.: | ||
II 353,24 | sunt tamen, qui uigilis nominatiuum quoque similem genetiuo esse | ||||||
II 353,25 | putauerunt, usus tamen in il esse ostendit, ut Lucanus in IIII: | ||||||