Grammatici Latini III, p. 127: Priscian, book 17 (De constructione)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. The gloss you selected is highlighted in yellow. (See introduction for further notes.)
| III 127,1 | etiam pronominis accipitur demonstratiui, quod significat apud nos hic, | ||||||
| III 127,2 | οὗτος. ἀοριστῶδες quoque hoc idem, id est τὸ ὅς, nominant μόριον, | ||||||
| 243b11 | d | 127,2 | book 17 | 4221 | nominant: | ||
| III 127,3 | id est infinitam particulam, quando pro ὅστις accipitur, quod proprie | ||||||
| III 127,4 | est apud nos qui, ut qui interficiet tyrannum, praemium accipiat. | ||||||
| 243b13 | 127,4 | book 17 | 111[?] | (nos) quí | |||
| III 127,5 | et necesse est, eandem hanc esse partem orationis quam quis, cum | ||||||
| 243b15s | 127,5seq. | book 17 | 12 58 | quamvís .. casús: | |||
| III 127,6 | etiam obliqui in omnibus similes sunt eorum casus absque accentibus. | ||||||
| III 127,7 | et qui quidem pro quis infinito uel interrogatiuo accipitur, quis | ||||||
| III 127,8 | uero pro relatiuo numquam. quomodo ergo qualis et quantus, siue | ||||||
| III 127,9 | interrogatiua sint siue infinita siue relatiua, quamuis mutent accentus, | ||||||
| 243b20s | 127,9 | book 13 | 12 | quamvís .. accentús | |||
| III 127,10 | non sunt diuersae partes, sic neque supra dicta. sed latius de eorum | ||||||
| III 127,11 | potestate, cum de pronomine scribebamus, tractauimus. | ||||||
| III 127,12 | hoc idem, id est qui, quotiens subiungitur nomini, quomodo ὅς | ||||||
| III 127,13 | apud Graecos, necesse est non solum ad nomen praepositum, sed etiam | ||||||
| III 127,14 | ad id subiunctum alterum uerbum proferri, ut uirum cano, qui uenit. | ||||||
| 243b26 | e | 127,14 | book 17 | 52 | *ut vir-: | ||
| III 127,15 | si nominatiuo nominatiuus adiungitur, ad eandem personam uerba | ||||||
| 243b26 | 127,15 | book 17 | 111[?] | sí | |||
| III 127,16 | referuntur: homo uenit, qui scripsit; sin duo obliqui sunt, ad aliam | ||||||
| 243b29s | 127,16seq. | book 17 | 111[?] | sí .. sé | |||
| III 127,17 | personam transitio fit uerborum uel in se reciprocatur, ut hominem, quem | ||||||
| III 127,18 | uitupero, accuso et memet, quem uitupero, accuso; sin alterum | ||||||
| III 127,19 | sit nominatiui, alterum uero obliqui, ad nominatiuum non fit transitio | ||||||
| III 127,20 | uerbi ab alia persona ad aliam, ad obliquum uero fit, ut homo uenit, | ||||||
| III 127,21 | quem accuso uel hominis misereor, qui uenit. omnia tamen, quae | ||||||
| III 127,22 | in transitione fiunt, possunt etiam in reciprocatione fieri, et | ||||||
| III 127,23 | quomodo qui et eius obliqui omnes ad nominatiuos omnium casualium | ||||||
| III 127,24 | bene referuntur, ut Virgilius, qui scripsit, Virgilius, cuius scripta | ||||||