Grammatici Latini II, p. 505: Priscian, book 10 (De praeterito perfecto tertiae coniugationis)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. The gloss you selected is highlighted in yellow. (See introduction for further notes.)
| II 505,1 | innui innūtum, argui argūtum, unde et participium argutus (id est | ||||||
| II 505,2 | conuictus. Plautus in Pseudulo: | ||||||
| II 505,3 | «argutus malorum facinorum») | ||||||
| II 505,4 | et futurum arguturus et deriuatiuum ex hoc uerbum argutor argutaris. | ||||||
| 176b18 | d | 505,4 | book 10 | 335[?] | argutor: | ||
| II 505,5 | inuenitur tamen in usu etiam arguiturus pro arguturus. Sallustius | ||||||
| II 505,6 | in II historiarum: «quod aduersum multi ex Bithynia | ||||||
| II 505,7 | uolentes adcurrere, falsum filium arguituri». [Plautus iterum in | ||||||
| 176b21 | 505,7 | book 10 | 112[?] | argúituri | |||
| II 505,8 | Pseudulo de sycophanta: | ||||||
| II 505,9 | «ecquid argutus † es?» | ||||||
| II 505,10 | pro conuictus]. excipitur rŭtum uel ruitum, quod u corripuit uel quod | ||||||
| 176b22 | e | 505,10 | 176b1 | book 10 | 35 | quod: [‘because’] [analysis] | |
| II 505,11 | i seruauit; nam secundum futuri participium, id est ruiturus, debet | ||||||
| II 505,12 | ruitum esse (Lucanus in IIII: | ||||||
| II 505,13 | «ruituraque semper / | ||||||
| II 505,14 | stat mirum moles»), | ||||||
| II 505,15 | secundum praeteritum uero debet rŭtum dici paenultima correpta. | ||||||
| 176b25 | f | 505,15 | book 10 | 52 | virgilius: | ||
| II 505,16 | Virgilius in XI: | ||||||
| II 505,17 | «nec mihi cum Teucris ullum post erŭta bellum / | ||||||
| II 505,18 | Pergama». | ||||||
| II 505,19 | et uidetur hoc per syncopam i uocalis in praeterito prolatum, erutus pro | ||||||
| II 505,20 | eruitus, ideoque tempus perfecti simplex, quod habuit u ante i, seruasse. | ||||||
| 176b27 | 505,20 | book 10 | 12 | eruítus | |||
| 176b28 | g | 505,20 | book 10 | 543 | simplicis: | ||
| 176b28 | h | 505,20 | 176b2 | book 10 | 541 | quod: [‘i.e. the short which was in rŭitus, is preserved in rŭtus’] [analysis] | |
| II 505,21 | a spuo et metuo et pluo secundum analogiam sputum et metutum | ||||||
| II 505,22 | uel metuitum et plutum a pluui, uelut adiutum ab adiuui, debent | ||||||
| 176b30 | i | 505,22 | 176b3 | book 10 | 543 | adiutum: [‘i.e. ui in tum in these also’] [analysis] | |
| II 505,23 | facere, sed in usu ea non inueni. alia uero supra dictae terminationis uerba | ||||||
| II 505,24 | extremam syllabam praeteriti in ctum conuertunt, ut struxi structum, | ||||||
| II 505,25 | unxi unctum, liqui lictum; excipitur fluxum, ut iam supra dictum est. | ||||||
| II 505,26 | deponentia in quor mutant eam in cu et assumentia tum faciunt | ||||||