Grammatici Latini II, p. 472: Priscian, book 9 (De generali uerbi declinatione)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. The gloss you selected is highlighted in yellow. (See introduction for further notes.)
II 472,1 | Persius: | ||||||
II 472,2 | «quin dămus id superis, de magna quod dare lance / | ||||||
II 472,3 | non possit magni Messalae lippa propago?». | ||||||
II 472,4 | a sto quoque composita seruant duplicationem praeteriti, ut resto | ||||||
169a13 | 472,4 | book 9 | 4142 | servant: | |||
II 472,5 | restiti, consto constiti, prosto prostiti. Ouidius tamen abstit pro | ||||||
II 472,6 | abstitit protulit in XI metamorphoseon: | ||||||
II 472,7 | «Alcyonae lacrimas et quae pars admonet abstit». | ||||||
II 472,8 | et absisto enim et absto abstiti facit. | ||||||
II 472,9 | supinum uel participiale in um desinens omnia primae coniugationis | ||||||
II 472,10 | uerba, quae in aui praeteritum terminant, ui in tum conuertentia | ||||||
II 472,11 | faciunt, ut amaui amatum, oraui oratum, flaui flatum. quae uero in ui | ||||||
II 472,12 | diuisas desinunt, si c ante o habuerint, mutant ui in tum, ut frico | ||||||
II 472,13 | fricui frictum, unde Iuuenalis in II: | ||||||
II 472,14 | «si prurit frictus ocelli / | ||||||
II 472,15 | angulus». | ||||||
II 472,16 | similiter seco secui sectum. sic ergo necui nectum fecit. Ouidius in | ||||||
II 472,17 | IIII metamorphoseon: | ||||||
II 472,18 | «nec tu iam poteras enectum pondere terrae / | ||||||
169a26 | 472,18 | book 9 | 13 | terrae . | |||
II 472,19 | tollere, nympha, caput». | ||||||
II 472,20 | mico quoque micui mictum debet facere. sed dubitationis causa, quia | ||||||
169a27 | h | 472,20 | book 9 | 543 | micui: | ||
169a27 | 472,20 | book 9 | 4142 | micui: | |||
169a28 | i | 472,20 | 169a2 | book 9 | 333 | (dubitationis) causa: [‘that there may not be doubt (as to the meaning of mictum)’] [analysis] | |
II 472,21 | mingo quoque mictum facit, in usu non inuenitur, quamuis ab eo uerbo | ||||||
II 472,22 | compositum dimico dimicaui facit et dimicatus (Liuius in † XXXIII: | ||||||
169a30 | 472,22 | book 9 | 4142 | demicavi: | |||
II 472,23 | «iusta quoque acie et collatis signis dimicatum, quidam | ||||||
II 472,24 | auctores sunt»), quamquam emico emicui faciat. Lucanus libro I: | ||||||
II 472,25 | «qualiter expressum uentis per nubila fulmen / | ||||||
II 472,26 | emicuit». | ||||||